1. Jak pan wspomina rolę w filmie ,,Doręczyciel"
2. Czy Cezary Żak jest pańskim bliskim kolegą bo pracowaliście ze sobą przez długi czas w ,,Ranczo" jako dobrzy przyjaciele?
wtorek, 29 marca 2011
Notatka z lekcji
Aktorzy potrafią się bardzo ciężko przygotowywać do roli. Przykładem takiego aktora jest Christian Bale:
Tu w roli Jezusa. W ciągu roku chudł i tył po 30 kilo by przygotowywać się do roli. Mogło to się odbić niekorzystnie na jego zdrowiu. Innym przykładem może być film Jaja w Tropikach w którym aktor stał się z białego czarnoskórym człowiekiem! Innym przypadkiem może być Gangrel (David Heath) który przez cztery lata co poniedziałek grał wampira!
Magazyn Show opublikował listę aktorów którzy specjalnie oszpecili się by zagrać w filmach:
7. Salma Hayek- wcieliła się w postać malarki złączając brwi i psując sobie zęby:
6. Piotr Głowacki- Ten na co dzień porządny aktor w filmie ,,Dom Zły" zagrał menela, jego charakteryzacja była wręcz idealna.
5. Nicole Kidman- w filmie ,,Godziny" nosiła perukę i miała sztuczny nos. Jednak podobało jej się to.
porównanie.
4. Matt Damon- przez kilka miesięcy robił wszystko by tylko jak najwięcej przytyć. Udało mu się to.
3. Brad Pitt- aktor w średnim wieku został staruszkiem Beniaminem Buttonem
jako Beniamin Button:
jako on sam
2. Christian Bale (mówiłem wyżej)
1. Charlize Theron- zmieniła się w odpychającą i zniszczoną kobietę. Przytyła 10 kilo, zgoliła brwi a nawet wybiła sobie zęby! To wszystko w filmie ,,Monster"
To już wszystko oczekuję na::
Tu w roli Jezusa. W ciągu roku chudł i tył po 30 kilo by przygotowywać się do roli. Mogło to się odbić niekorzystnie na jego zdrowiu. Innym przykładem może być film Jaja w Tropikach w którym aktor stał się z białego czarnoskórym człowiekiem! Innym przypadkiem może być Gangrel (David Heath) który przez cztery lata co poniedziałek grał wampira!
Magazyn Show opublikował listę aktorów którzy specjalnie oszpecili się by zagrać w filmach:
7. Salma Hayek- wcieliła się w postać malarki złączając brwi i psując sobie zęby:
6. Piotr Głowacki- Ten na co dzień porządny aktor w filmie ,,Dom Zły" zagrał menela, jego charakteryzacja była wręcz idealna.
5. Nicole Kidman- w filmie ,,Godziny" nosiła perukę i miała sztuczny nos. Jednak podobało jej się to.
porównanie.
4. Matt Damon- przez kilka miesięcy robił wszystko by tylko jak najwięcej przytyć. Udało mu się to.
3. Brad Pitt- aktor w średnim wieku został staruszkiem Beniaminem Buttonem
jako Beniamin Button:
jako on sam
2. Christian Bale (mówiłem wyżej)
1. Charlize Theron- zmieniła się w odpychającą i zniszczoną kobietę. Przytyła 10 kilo, zgoliła brwi a nawet wybiła sobie zęby! To wszystko w filmie ,,Monster"
To już wszystko oczekuję na::
Notka biograficzna
Moim ulubionym aktorem jest Dariusz Kowalski:
Lubię go za sposób grania, oraz odnajdowania się w roli. Może w serialu gra zatwardziałego ateistę i gangstera to jednak w prawdziwym świecie to miły człowiek, który ma wielką wiedzę o historii i papieżu. Niestety ludzie tak jak proboszcza Wójtowicza (Włodzimierz Matuszak) dość często utożsamiają go z graną postacią.
KARIERA ARTYSTYCZNA
Role w spektaklach TV:
Role filmowe:
Lubię go za sposób grania, oraz odnajdowania się w roli. Może w serialu gra zatwardziałego ateistę i gangstera to jednak w prawdziwym świecie to miły człowiek, który ma wielką wiedzę o historii i papieżu. Niestety ludzie tak jak proboszcza Wójtowicza (Włodzimierz Matuszak) dość często utożsamiają go z graną postacią.
KARIERA ARTYSTYCZNA
Role w spektaklach TV:
Rok | Tytuł | Reżyser | Rola |
2001 | Kuracja | Wojciech Smarzowski | Stażysta |
2003 | Powtórka | Feliks Falk | Konduktor |
Role filmowe:
Rok | Tytuł | Reżyser | Rola | ||
1992 | Daens | Stijn Coninx | |||
1992 | Listopad | Łukasz Karwowski | |||
2000 | Strefa ciszy | Krzysztof Lang | Leon | ||
2000 | Ryszard III w "Twarze i maski" | Feliks Falk | fotograf Mol | ||
2001 | Małopole czyli świat> | Jan Jakub Kolski | Stacho Więcek | ||
2001 | Marszałek Piłsudski | Andrzej Trzos-Rastawiecki | delegat Rady Żołnierskiej | ||
2001 | Reich | Władysław Pasikowski | |||
2003 | Sloow | Maciej Sobczyk | Jurek | ||
2004 | Narkotyki w "Fala zbrodni" | Krzysztof Lang | Robi |
poniedziałek, 21 marca 2011
ZADANIA DOMOWE
1. Tekst opisujący oglądanie Plebanii:
Gdy oglądam Plebanię,
czuję się fajnie,
widząc Janusza Tracza,
co w ciemnych sprawach ręce macza.
Słuchając rad Krystyny,
dla całej mieściny,
ludziom to popłaca,
każdy za wszystko zapłaca.
Nawet Babcia Józia,
chociaż stara na wszystkich Huzia!
Proboszczowi kawy odmawia,
Jego ciśnienie strawia.
I choć Śliwiński wraz z Traczem miastem rządzi,
pani Julia nieczyste interesy zaraz odtrąbi,
i Jan Kowalski asystent przebiegły,
w sprawach gminy użyje algerby.
I wie to Kasia, Basia i Ania,
że najbardziej kręci mnie Plebania!
(sądzę że to jest nawet na konkurs, chociaż nieskromnie
2. We współczesności te wiersze mogą pokazywać, jakże różne rzeczy zaczynając na cechach codziennych czy marzeniach, w pierwszym możemy pokazać że coś jest inaczej niż w rzeczywistości, a w drugim możemy porównywać coś do czegoś.
3. Sztuka abstrakcyjna:
Kot z serem na głowie może nie jest jakąś wyjątkową sztuką w znaczeniu poetyckim ale ja na przykład doceniam sztukę w znaczeniu innym niż jest normalnie. Można rzec że ser dla tego kota, jest jak trójząb dla Posejdona, jak pioruny dla Zeusa czy też jak Karol Strasbourger i żart. Jest jakby dla znakiem firmowym. Moglibyśmy mieć kota i ustawicznie zrzucać na niego ten oto ser:
Jednak nie uda nam się osiągnąć takiego efektu. To tak jak byśmy próbowali zagrać bezbłędnie wszystkie symfonie Van Beethovena, namalować Słoneczniki dokładnie tak jak Van Gogh, zrobić ruletę na przeciwniku jak Zidane... Powód jest prosty: nic dwa razy się nie zdarza. Kot z serem na głowie może wyrażać w nas jakże wiele emocji: zażenowanie, radość, śmiech, zdegustowanie, satysfakcji na zazdrości i rozbrojeniu kończąc. Trzeba być mistrzem by uchwycić ten moment, by dobrać światło, by sprawić żeby kot siedział. Ale to jest sztuka, wielka nieprzejednana sztuka.
Gdy oglądam Plebanię,
czuję się fajnie,
widząc Janusza Tracza,
co w ciemnych sprawach ręce macza.
Słuchając rad Krystyny,
dla całej mieściny,
ludziom to popłaca,
każdy za wszystko zapłaca.
Nawet Babcia Józia,
chociaż stara na wszystkich Huzia!
Proboszczowi kawy odmawia,
Jego ciśnienie strawia.
I choć Śliwiński wraz z Traczem miastem rządzi,
pani Julia nieczyste interesy zaraz odtrąbi,
i Jan Kowalski asystent przebiegły,
w sprawach gminy użyje algerby.
I wie to Kasia, Basia i Ania,
że najbardziej kręci mnie Plebania!
(sądzę że to jest nawet na konkurs, chociaż nieskromnie
2. We współczesności te wiersze mogą pokazywać, jakże różne rzeczy zaczynając na cechach codziennych czy marzeniach, w pierwszym możemy pokazać że coś jest inaczej niż w rzeczywistości, a w drugim możemy porównywać coś do czegoś.
3. Sztuka abstrakcyjna:
Kot z serem na głowie może nie jest jakąś wyjątkową sztuką w znaczeniu poetyckim ale ja na przykład doceniam sztukę w znaczeniu innym niż jest normalnie. Można rzec że ser dla tego kota, jest jak trójząb dla Posejdona, jak pioruny dla Zeusa czy też jak Karol Strasbourger i żart. Jest jakby dla znakiem firmowym. Moglibyśmy mieć kota i ustawicznie zrzucać na niego ten oto ser:
Jednak nie uda nam się osiągnąć takiego efektu. To tak jak byśmy próbowali zagrać bezbłędnie wszystkie symfonie Van Beethovena, namalować Słoneczniki dokładnie tak jak Van Gogh, zrobić ruletę na przeciwniku jak Zidane... Powód jest prosty: nic dwa razy się nie zdarza. Kot z serem na głowie może wyrażać w nas jakże wiele emocji: zażenowanie, radość, śmiech, zdegustowanie, satysfakcji na zazdrości i rozbrojeniu kończąc. Trzeba być mistrzem by uchwycić ten moment, by dobrać światło, by sprawić żeby kot siedział. Ale to jest sztuka, wielka nieprzejednana sztuka.
NADRABIAMY ZALEGŁOŚCI!!!- RECENZJA
Jak dobrze wiemy nasz kochany i przecudowny administrator MRQ był chory, dlatego nic się nie działo na blogu. Dlatego dzisiaj poświęcam ten czas by napisać recenzję i zrobić zadania domowe.
RECENZJA FILMU WALLACE AND GROMMIT I WŚCIEKŁE GACIE
Kilka informacji ogólnych na początek:
Reżyseria: Nick Park
Scenariusz: Nick Park
Muzyka: Julian Nott
Animacja: Nick Park
Dystrybutor: Solopan
Rok produkcji: 1993
Tytuł oryginalny: Wallace & Gromit: The Wrong Trousers
Czas trwania filmu: 30 min.
Produkcja: Wielka Brytania
Gatunek: animowany
Wallace kupuje Gromitowi na urodziny cyberspodnie, przez co brakuje mu pieniędzy na opłacenie rachunków. Aby sprostać zobowiązaniom finansowym postanawia dorobić wynajmując pewnemu pingwinowi pokój w swoim domu. Wkrótce się okazuje, iż pod maską życzliwości nowego sublokatora skrywany jest mroczny sekret... Tak się to zaczyna. Produkcja filmu trwała bardzo długo, ponieważ postaci są z plasteliny. Film zawiera kilka recepcji innych motywów literackich ale nie będę ich tu wymieniać. Ciekawy dobór czarnego charakteru którym jest pingwin, który pozbywa się Gromita i omamia Wallace. Pingwin okazuje się poszukiwanym przestępcą. Film musiał kosztować dużo, każda postać miała około 2000 figurek, a zmontowanie tego jest równie czasochłonną pracą.
Moja opinia: Zabarwienie humorystyczne jest głównym atutem tego filmu, podobnie jak ,,coś nowego" czym było kręcenie i dubbingowanie figurek z plasteliny. Dla pilnego obserwatora tych filmów jest zauważany a dla niektórych nie. Cóż, wielkie Kino(tak specjalnie z dużej) trzeba zrozumieć... Świetny film krótkometrażowy.
Na koniec kilka screenów:
RECENZJA FILMU WALLACE AND GROMMIT I WŚCIEKŁE GACIE
Kilka informacji ogólnych na początek:
Reżyseria: Nick Park
Scenariusz: Nick Park
Muzyka: Julian Nott
Animacja: Nick Park
Obsada:
Peter Sallis jako Wallace (głos)Dystrybutor: Solopan
Rok produkcji: 1993
Tytuł oryginalny: Wallace & Gromit: The Wrong Trousers
Czas trwania filmu: 30 min.
Produkcja: Wielka Brytania
Gatunek: animowany
Wallace kupuje Gromitowi na urodziny cyberspodnie, przez co brakuje mu pieniędzy na opłacenie rachunków. Aby sprostać zobowiązaniom finansowym postanawia dorobić wynajmując pewnemu pingwinowi pokój w swoim domu. Wkrótce się okazuje, iż pod maską życzliwości nowego sublokatora skrywany jest mroczny sekret... Tak się to zaczyna. Produkcja filmu trwała bardzo długo, ponieważ postaci są z plasteliny. Film zawiera kilka recepcji innych motywów literackich ale nie będę ich tu wymieniać. Ciekawy dobór czarnego charakteru którym jest pingwin, który pozbywa się Gromita i omamia Wallace. Pingwin okazuje się poszukiwanym przestępcą. Film musiał kosztować dużo, każda postać miała około 2000 figurek, a zmontowanie tego jest równie czasochłonną pracą.
Moja opinia: Zabarwienie humorystyczne jest głównym atutem tego filmu, podobnie jak ,,coś nowego" czym było kręcenie i dubbingowanie figurek z plasteliny. Dla pilnego obserwatora tych filmów jest zauważany a dla niektórych nie. Cóż, wielkie Kino(tak specjalnie z dużej) trzeba zrozumieć... Świetny film krótkometrażowy.
Na koniec kilka screenów:
środa, 9 marca 2011
PARODIA WIERSZA TADEUSZA RÓŻEWICZA ,,LIST DO LUDOŻERCÓW"
Kochana administracjo
nie patrz wilkiem
na człowieka
załatwiającego swoje sprawy
prosząc o pomoc
zrozumcie
inni ludzie też mają
w życiu problemy
Kochana administracjo,
poczekajcie chwilę
nie zgrzytajcie zębami
gdy chcemy poradzić sobie z PIT-ami
zrozumcie
ludzi dużo będzie jeszcze
więc siły zachowajcie
na denerwowanie
Kochana administracjo
nie zajmujcie wszystkich posad w biurach
dla waszych krewnych
to się nazywa nepotyzm
Nie mówiąc o tym że narzekacie:
moja praca
moja męka
moja harówa
moja skończona przerwa obiadowa
moje stracone chwile
Kochana administracjo
nie denerwujmy się nawzajem Dobrze
bo powariujemy
Naprawdę
nie patrz wilkiem
na człowieka
załatwiającego swoje sprawy
prosząc o pomoc
zrozumcie
inni ludzie też mają
w życiu problemy
Kochana administracjo,
poczekajcie chwilę
nie zgrzytajcie zębami
gdy chcemy poradzić sobie z PIT-ami
zrozumcie
ludzi dużo będzie jeszcze
więc siły zachowajcie
na denerwowanie
Kochana administracjo
nie zajmujcie wszystkich posad w biurach
dla waszych krewnych
to się nazywa nepotyzm
Nie mówiąc o tym że narzekacie:
moja praca
moja męka
moja harówa
moja skończona przerwa obiadowa
moje stracone chwile
Kochana administracjo
nie denerwujmy się nawzajem Dobrze
bo powariujemy
Naprawdę
BIOGRAFIA TADEUSZA RÓŻEWICZA:
Różewicz Tadeusz (ur. 1921), jeden z najwybitniejszych polskich pisarzy współczesnych, poeta, dramatopisarz, prozaik, scenarzysta. W latach 1939-1943 pracował fizycznie. Od 1943-1944 walczył w oddziałach partyzanckich Armii Krajowej. Redagował konspiracyjne czasopismo "Czyn Zbrojny". W 1947 przeniósł się z Krakowa do Gliwic, od 1968 mieszka we Wrocławiu.
Debiutował jako poeta w przedwojennej prasie młodzieżowej. Jego pierwszy zbiór poezji Różewicza Niepokój wydany w 1947 zwrócił uwagę wyrazistością prezentowanych doświadczeń wojennych i nowatorstwem formy. W swoich wierszach i opowiadaniach często nawiązywał do II wojny światowej, jako do doświadczenia, które zburzyło dotychczas obowiązujący kodeks wartości i poczucie sensu.
Jego twórczość dramaturgiczna określana jako teatr realistyczno-poetycki, prezentuje kompozycję otwartą, rozgrywa się w umownej, symbolicznej przestrzeni. Najważniejsze inscenizacje jego dramatów powstały we współpracy z J. Jarockim, np. Wyszedł z domu (Stary Teatr w Krakowie, 1965), Na czworakach (Teatr Dramatyczny w Warszawie, 1972). Szczególne miejsce w jego dramaturgii zajmuje sztuka Do piachu wystawiona przez T. Łomnickiego w warszawskim Teatrze na Woli w 1979.
Stale współpracuje m.in. z Odra.
Wybrana twórczość: zbiory wierszy Niepokój (1947), Czerwona rękawiczka (1948), Równina (1954), Poemat otwarty (1956), Rozmowa z księciem (1960), Nic w płaszczu Prospera (1963), Twarz (1964), Na powierzchni poematu i w środku. Nowy wybór poezji (1983), Płaskorzeźba (1991), Zawsze fragment (1996), Kartoteka rozrzucona (1997), Zawsze fragment. Recycling (1998), Nożyk profesora (2001, nominacja do nagrody NIKE 2002), Szara strefa (2002), Wyjście (2004), tomy opowiadań Opadły liście z drzew (1955), Przerwany egzamin (1960), Wycieczka do muzeum (1966), Śmierć w starych dekoracjach (1970), Próba rekonstrukcji (1979), dramaty Kartoteka (1960), Stara kobieta wysiaduje (1969), Świadkowie, albo nasza mała stabilizacja (1964), Grupa Laokoona (1962), Akt przerywany (1970), Białe małżeństwo (1975), Trzy kobiety (1956), Miejsce na ziemi (1960), Głos z tamtego świata (1962), Piekło i niebo (1966), Świadectwo urodzenia (1961), Echo (1964), Samotność we dwoje (1969), Drzwi w murze (1971), tom wierszy i prozy Matka odchodzi (1999, nagroda Nike 2000), wspomnienia Nasz starszy brat (1992).
Jest m.in. laureatem Nagrody Ministra Kultury i Sztuki (1997), Nagrody Wielkiej Fundacji Kultury (2000), "Złotego Berła" (2006)- nagrody ustanowionej przez Fundację Kultury Polskiej za "całokształt twórczości poetyckiej, dramatopisarskiej i prozatorskiej, cechująca się obezwładniającą wręcz prostotą wyrazu artystycznego i nieubłaganą dociekliwością moralistyczną oczyszczającą wrażliwość odbiorców ze wszystkiego, co ją przygłusza, stępia, rutynizuje".
Został odznaczony Krzyżem Wielkim Orderu Odrodzenia Polski (1996).
Jego bratem jest Stanisław Różewicz
A przepraszam to Stanisław zmarł.
Źródło: WIEM, portal wiedzy
Debiutował jako poeta w przedwojennej prasie młodzieżowej. Jego pierwszy zbiór poezji Różewicza Niepokój wydany w 1947 zwrócił uwagę wyrazistością prezentowanych doświadczeń wojennych i nowatorstwem formy. W swoich wierszach i opowiadaniach często nawiązywał do II wojny światowej, jako do doświadczenia, które zburzyło dotychczas obowiązujący kodeks wartości i poczucie sensu.
Jego twórczość dramaturgiczna określana jako teatr realistyczno-poetycki, prezentuje kompozycję otwartą, rozgrywa się w umownej, symbolicznej przestrzeni. Najważniejsze inscenizacje jego dramatów powstały we współpracy z J. Jarockim, np. Wyszedł z domu (Stary Teatr w Krakowie, 1965), Na czworakach (Teatr Dramatyczny w Warszawie, 1972). Szczególne miejsce w jego dramaturgii zajmuje sztuka Do piachu wystawiona przez T. Łomnickiego w warszawskim Teatrze na Woli w 1979.
Stale współpracuje m.in. z Odra.
Wybrana twórczość: zbiory wierszy Niepokój (1947), Czerwona rękawiczka (1948), Równina (1954), Poemat otwarty (1956), Rozmowa z księciem (1960), Nic w płaszczu Prospera (1963), Twarz (1964), Na powierzchni poematu i w środku. Nowy wybór poezji (1983), Płaskorzeźba (1991), Zawsze fragment (1996), Kartoteka rozrzucona (1997), Zawsze fragment. Recycling (1998), Nożyk profesora (2001, nominacja do nagrody NIKE 2002), Szara strefa (2002), Wyjście (2004), tomy opowiadań Opadły liście z drzew (1955), Przerwany egzamin (1960), Wycieczka do muzeum (1966), Śmierć w starych dekoracjach (1970), Próba rekonstrukcji (1979), dramaty Kartoteka (1960), Stara kobieta wysiaduje (1969), Świadkowie, albo nasza mała stabilizacja (1964), Grupa Laokoona (1962), Akt przerywany (1970), Białe małżeństwo (1975), Trzy kobiety (1956), Miejsce na ziemi (1960), Głos z tamtego świata (1962), Piekło i niebo (1966), Świadectwo urodzenia (1961), Echo (1964), Samotność we dwoje (1969), Drzwi w murze (1971), tom wierszy i prozy Matka odchodzi (1999, nagroda Nike 2000), wspomnienia Nasz starszy brat (1992).
Jest m.in. laureatem Nagrody Ministra Kultury i Sztuki (1997), Nagrody Wielkiej Fundacji Kultury (2000), "Złotego Berła" (2006)- nagrody ustanowionej przez Fundację Kultury Polskiej za "całokształt twórczości poetyckiej, dramatopisarskiej i prozatorskiej, cechująca się obezwładniającą wręcz prostotą wyrazu artystycznego i nieubłaganą dociekliwością moralistyczną oczyszczającą wrażliwość odbiorców ze wszystkiego, co ją przygłusza, stępia, rutynizuje".
Został odznaczony Krzyżem Wielkim Orderu Odrodzenia Polski (1996).
Jego bratem jest Stanisław Różewicz
A przepraszam to Stanisław zmarł.
Źródło: WIEM, portal wiedzy
Subskrybuj:
Posty (Atom)